Wel bijzonder maar geen feest

Alweer stof!

Maandag 29 dec.

Volgens het nieuws op Nu.nl is het in Nederland aardig koud. Zijn de rayonhoofden al begonnen met de voorbereidingen voor de Elfstedentocht? Wij zitten nog steeds in de warmte, het is ver boven de 30 graden. We hebben dus steeds les op het terras want daar is het 's morgens nog heerlijk koel. Dirk studeert met Benke een nieuw ritme in en ik doe de ritme-begeleiding op de doun en met de bel. Na de lunch heeft hij ons ook weer begeleid naar het centrum want er moest weer geld gewisseld worden om het laatste deel van ons verblijf hier te kunnen betalen en om nog wat spullen te kopen op de markt. Uiteindelijke aankopen: nog een “nganga” (soort bel) – een speaking drum – en prachtige witte stof voor een echt overhemd en broek voor Dirk en voor mij nog een lappa (wikkelrok) en zwarte stof voor een shirt. De kleermaker heeft goede zaken aan ons en we steunen zo ook een beetje de lokale middenstand. Het was echter in de stad zo warm dat je snakt naar een koud pilsje bij thuiskomst. Dus laten we ons dan meestal met de taxi afzetten bij de bar op de hoek, tevens hotel met lekker dakterras. Naast een kamer voor de hele nacht kun je daar trouwens ook voor korte tijd een kamer huren (zoals in de meeste kleine hotelletjes hier in de stad) en het aantal vrouwen dat hier zit te zitten is duidelijk in de meerderheid. Waarschijnlijk is het ook hier een beetje crisis want de meeste vrouwen hebben het niet erg druk.

Dirk heeft trouwens een prijsvraag op de reisblog gezet om te raden naar de prijs van het bier. Je vindt de vraag bij een foto van 2 biertjes.  Aan het einde van de middag hebben we de ballonnen tevoorschijn gehaald en alle kinderen in de buurt een ballon gegeven. Sindsdien zeuren ze ons de oren van het hoofd om nog meer ballonnen dus vanavond geven we de laatste weg. De kinderen zijn blij met niets en ze spelen met alles maar ze struinen ook de vuilnisbak af naar iets bruikbaars dus alles wat we weggooien proberen ze weer eruit te halen om mee te spelen (zoals kapotte sokken en oud ondergoed dat we expres meegenomen hebben om achter te laten) De kinderen vervelen zich nu ook regelmatig want ze hebben weer eens lange kerstvakantie. Alleen de eerste dag dat wij hier waren zijn ze een paar uur naar school geweest en daarna niet meer.. De kinderen die naar school gaan moeten trouwens hun eigen schriftjes en potlood ook nog eens meenemen want vis de school krijgen ze niets. Na het avondeten zijn we nog een biertje gaan drinken op het dakterras en later nog een op het terras van een restaurant – pizzeria (ook hier dus) en hier zaten op het oog ook de rijke Malinezen te dineren in hun moderne Europese kleding en ontkroest en geverfd haar. Aangezien Dirk overdag met de hitte niet zo veel kan eten kun je je voorstellen hoe hij zich voelde toen hij op de kaart zag staan dat ze echte calzones (dichtgeslagen pizzas) hadden. Dat is lekker om 11 uur 's avonds na 2 weken (heerlijk) Malinees eten.

Dinsdag 30 dec.

Vandaag weer les voor Dirk met Benke en begeleiding van mij en van Karin, de Duitse die hier een aantal maanden woont. Wil je ze even zien klik dan hier Ondertussen komen hier dagelijks allerlei mensen op het erf. Eerst een schoenpoetser, dan een scharensliep en de hele dag zit hier al een man een boomstam uit te hollen om er een djembe van te maken. Hij heeft namelijk ook de nieuwe djembe van Dirk gemaakt. Er is hier dus steeds genoeg te zien en te beleven en ook de kinderen hebben allerlei aanloop uit de buurt. Na de lunch hoorden we ineens dat we meekonden naar weer een ceremonie: de vrouw van de djembe-leraar Drissa is onlangs gestorven en vandaag was er een ceremonie omdat dat 40 dagen geleden was gebeurd. Uit respect hebben we daar geen foto's van genomen maar na het bidden en offeren was er een soort offerfeest met heel veel eten. Het laatste wat we nog mee willen nemen naar huis is een typisch theesetje zoals dat hier door iedereen gebruikt wordt en dat volgens een heel ritueel. De thee is mierzoet van alle suiker en de 2 glaasjes die erbij horen worden steeds opnieuw ingeschonken en aan iemand aangeboden. Er is een gezegde over deze thee die je in 3 keer moet drinken. De thee gaat van heel sterk naar slapper en men zegt: het eerste glaasje is bitter als de dood, het tweede smaakt zo zoet als het leven en het derde zo zoet als de liefde. Dus is Dirk nu met Benke op zoek naar een thee-set. Thuisgekomen met een heel mooie set meteen naar de winkel voor thee en suiker en de les thee zetten kan beginnen: een heel pakje thee en 3 ½ glaasje water en aan de kook brengen. Heel veel suiker erbij en steeds overgieten in de glaasjes en zo zijn de mannen hier de hele dag bezig met thee zetten en drinken en overal waar je komt wordt je een glaasje aangeboden.

Morgenavond hebben we hier in huis een Oudjaarsfeestje met alle gasten en sommigen van buiten de deur zoals Michiel en Hans uit Rotterdam die we vandaag hebben ontmoet op de ceremonie. Waarschijnlijk hebben we dan geen tijd om te schrijven dus vanaf deze plaats wensen we alvast iedereen een gezellig Oudjaar en een heel Gelukkig 2009!!!!!!!! 

Wordt vervolgd