Met de bus naar Sikasso

Hallo allemaal

maandagochtend om half 8 "thuis"vertrokken per taxi naar het busstation. Een chaos: er zijn namelijk veel maatschappijen die een busverbinding onderhouden. Helaas, de meest luxe bus (die bij ons niet meer door de keuring zou komen) was net weg toen wij om half 9 aankwamen op het station. Meteen komen er 4 mannen op je af om je te helpen met het zoeken van een bus maar wij hadden natuurlijk een mannetje zelf meegenomen. Dus naar het volgende loket en jawel, de vokgende bus (nou ja het mag de naam niet hebben) zou om 9 uur vertrekken voor de rit van 400 km. Nou dat werd dus 10.15 u en de bus zat helemaal vol en het was bloedheet. Uiteindelijk kwam er onderweg een beetje (warme) lucht uit een airco nadat er eerst de stof van maandag uit was komen dwarrelen. Wij hebben veel vocht verloren en weer bijgedronken en rond half 2 waren we op de helft: de bus stopte voor lunchpauze. dan komen van alle uithoeken kinderen die van alles aan je verkopen en wij zochten onze lunch bij elkaar: een groot stokbrood bij de een, 4 hardgekookte eieren bij een ander kind en ook nog eens 4 bananen: totale kosten van de boodschappen 600 CFA. en dan te bedenken dat 650 CFA overeenkomt met 1 € !!!!!!! Na een half uur had ook de chauffeur gegeten en konden we weer vertrekken. Maar de bus werd een soort boemel en stopte in bijna elk dorp met meer dan 4 hutten. Kortom we kwamen aan in Sikasso om half 6, helemaal onder het stof waar we hartelijk welkom werden geheten door Janette en haar zwager die ons meenamen naar het clubgebouw waar we de stof konden afdouchen en waar de jongens heerlijk voor ons hadden gekookt. De kinderen uit de buurt kwamen bij het horen van de muziek ons welkom heten en was er een half uurtje disco. Daarna naar huis om kennis te maken met de hele famile hier die allemaal gezamenlijk op een erf wonen. wat jammer dat we geen woord Bambara spreken want de meeste gewone mensen spreken ook geen Frans. Ze zijn namelijk van groot tot klein allemaal even lief en aardig en vanmorgen bij het opstaan hadden we meteen 6 kinderen om ons heen die ons niet meer los hebben gelaten. Brood halen voor de hele bups bij de bakker en iedereen (het waren er ondertussen al een stuk of 16) een stukje brood gegeven met schijfjes banaan en hagelslag: een gebakje voor iedereen. Daarna naar het jeugdcentrum voor djembeles voor Dirk en de eerste balafoonles voor mij, geweldig gezellig! Lunch mee in de tas genomen om te rijden naar een prachtige waterval in de buurt waar we heelijk  in de stralen koud water hebben gestaan om de haren te wassen en heelrijk te picknicken.

Terug richting sikasso met een tussenstop in een huttendorp. Daar wilden we het huis en graf zien van een vrijheidstrijder die eigenlijk ook een beetje familie was van de familie hier. Maar voor je dat kunt zien moet je eerste naar het dorpshoofd om kennis te maken en toestemming te vragen en dan wordt je gezegend en gaat er iemand met je mee om de weg te wijzen. de sleutelbewaarder doet natuurlijk niet de deur open voor niks, hij moet tenslotte ook opstaan dus een munt van 500 CFA doet wonderen. Eerst het huisje gezien van een vrouw die haar borst had afgesneden zodat ze beter met het geweer kon richten en toen hetzelfde ritueel bij het volgende huis. en ondertussen hadden we het halve dorp al achter ons aan, je voelt je hier overal net een koningsstel op bezoek. daarna weer terug naar het jeugdcentrum om te eten met de vrijwilligers van het centrum die voor ons gekookt hadden en te dansen met de kinderen die hier meteen binnenkomen zodra de muziek aangaat. (meer dan 100!!!!) Morgen nog een deel van de dag hier en dan weer met de middagbus naar Bamako. Op de foto's moeten jullie nog even wachten tot we terug in Bamako zijn.

 Wordt vervolgd.