Vandaag de echte bruiloft

Zondag 21 dec.

Gisteravond zijn Dirk en ik na het eten nog even een biertje gaan pakken in een heuse Malinese kroeg op het einde van de straat tussen alle locals. Hoezo moslims, hier drinken heel veel mannen bier en vooral sterk spul. We blijven een bezienswaardigheid hier in deze echte volkswijk. We hebben ook al 2 aanvragen van jonge knullen (rond de 20) of wij ze willen adopteren als hun zoon. Maar aangezien we toch al opa en oma zijn mocht dat bij nader inzien ook.

Vandaag weer de hele dag naar een bruiloft, maar dan nu de echte want Jeremy en zijn companen moesten weer spelen en Dirk was gevraagd te filmen zodat zij een promo=filmpje over henzelf konden maken. Dus ik vandaag de fotocamera en Dirk de video. Dirk werd zelfs nog even uitgenodigd om mee djembe te spelen maar dat aanbod heeft hij toch maar afgeslagen. Het feest ging ongeveer hetzelfde als vrijdag behalve dat er nu ook eten was voor de hele club (ong, 150 mooi uitgedoste vrouwen en kinderen en de hele buurt erbij vanaf een afstandje). Drinken doen de vrouwen niet aan, er staat ergens een hele grote emmer met water en daar hangt een beker aan: neem maar als je dorst hebt.

Dorst hadden wij maar dan wel met ons eigen flessenwater: 5 liter hebben we samen naar binnen gewerkt en een paar bananen gegeten. We eten namelijk liever hier in huis met een lepel van een schaal (erg he).

Alle kinderen komen in drommen om je heen en willen op de foto en naar je zwaaien en je aanraken en aaien over je arm die zo wit ziet en waar zelfs haartjes op groeien, wat gek.

Nog gekker en alle kinderen spraken erover: er loopt hier een blanke die een blauw zakje uit zijn broekzak haalt, daar iets uit pakt en dat in een stukje papier gaat rollen.en dan ook nog eens daaraan gaat likken. Wie doet zo iets, en tot overmaat van ramp steekt hij dat nog aan ook. Die blanke weet vast niet dat er al heel lang sigaretten bestaan. Een klein kind liep langs Dirk en keek toevallig omhoog en kreeg dezelfde schok als kleine kinderen in Nederland die voor het eerst een zwarte piet zien: huilen en rennen naar zijn moeder.

Kinderen zijn trouwens allemaal even mooi om ze allemaal op de foto te zetten maar je kunt niet aan de gang blijven.

Morgenvroeg gaan we met 2 volle tassen met de bus naar Sikasso, 400 km en woensdagavond willen we weer terug zijn. Het zit er niet in dat we vandaar uit veel op internet kunnen dus maak jullie niet ongerust als het even stil is op de blog.

Op dit moment proberen we nog 2 filmpjes te uploaden dus hou ook de video's in de gaten jullie zullen je verbazen.

Groetjes Tonny en Dirk.